Tweede verblijf in Malta: juridische en fiscale aspecten voor internationale eigenaars – Second Home

Stel het je voor: je zit op je terras in Sliema, uitkijkend over de turquoise Middellandse Zee, en denkt: Dit zou zomaar mijn leven kunnen zijn. De droom van een tweede verblijf op Malta is verleidelijk – 300 zonnige dagen per jaar, EU-lidmaatschap, Engels als officiële taal. Maar tussen het eerste “Ik wil hier een appartement kopen” en die relaxte afterwork-Cisk met zeezicht liggen heel wat juridische en fiscale hordes.

Ik woon inmiddels twee jaar op Malta en heb het traject van zonzoeker tot eigenaar van een tweede verblijf volledig doorlopen. Daarbij ben ik door vrijwel elk bureaucratisch doolhof gestruikeld dat het eiland kent. Het goede nieuws: het is te doen. Het slechte: zonder de juiste info wordt het duur en zenuwslopend.

In dit artikel leg ik je alles uit wat je moet weten over een tweede verblijf in Malta – van juridische basics en fiscale valkuilen tot verborgen kosten die zelfs ervaren makelaars graag “vergeten” te vermelden. Spoiler: het is lastiger dan verhuizen binnen de EU naar Berlijn, maar makkelijker dan een Green Card-aanvraag.

Tweede verblijf Malta: Wat betekent dat juridisch?

Voor we de details induiken, laten we eerst verduidelijken wat “tweede verblijf Malta” eigenlijk betekent. Juridisch is dit een behoorlijk rekbaar begrip, dat – afhankelijk van nationaliteit, verblijfsduur en intenties – verschillende gevolgen kan hebben.

EU-burgers vs. Derde landers: Het doorslaggevende verschil

Als EU-burger heb je een gigantisch voordeel: je kunt zonder visum naar Malta reizen, je daar vestigen en zelfs werken. Klinkt relaxed, maar ook hier zijn regels waar je je aan moet houden.

EU-burgers (Duitsland, Oostenrijk, Italië, etc.):

• Verblijf tot 90 dagen: geen inschrijving nodig
• Verblijf langer dan 90 dagen: registratie bij de Maltese politie vereist
• Permanent verblijf: Na 5 jaar recht op de EU Langdurig-Ingezetenenstatus
• Vastgoed kopen: In principe toegestaan, wel beperkingen

Derde landers (Zwitserland, VK na Brexit, VS, etc.):

• Verblijf tot 90 dagen binnen 180 dagen: toeristenstatus
• Langer verblijf: visum of verblijfsvergunning nodig
• Malta Nomad Residence Permit: Voor remote workers (1 jaar, verlengbaar)
• Global Residence Programme: Voor vermogende buitenlanders

Ik herinner me nog mijn eerste bezoekjes aan instanties. Als Duitse dacht ik: “EU-vrij verkeer, dat zit wel goed.” Mooi niet dus. Ook binnen de EU moet je je keurig inschrijven als je langer blijft.

Residentie vs tweede verblijf – de juridische grijze zone

Hier wordt het interessant: Malta maakt onderscheid tussen “residence” (woonplaats) en “domicile” (levenscentrum). Dit verschil heeft enorme fiscale consequenties, waar ik later op terugkom.

Maltese residentie krijg je als je:

• Meer dan 183 dagen per jaar op Malta verblijft
• Je levenscentrum naar Malta verlegt
• Een Maltese bankrekening opent en lokale bindingen opbouwt

Tweede verblijf zonder residentie betekent:

• Je houdt je hoofdverblijf in het land van herkomst
• Je verblijft minder dan 183 dagen op Malta
• Je blijft fiscaal belastbaar in je thuisland

Het addertje: Malta is extreem strikt met de 183-dagenregel. Ze tellen niet alleen overnachtingen, maar ook aankomst- en vertrekdagen. Mijn tip: houd nauwgezet je verblijfsdagen bij. Een Excel-bestand met in- en uitreisdata bespaart je later een hoop gedoe met de Maltese fiscus.

Verblijfsrecht voor tweede verblijf-eigenaren

Alleen omdat je vastgoed op Malta bezit, heb je nog lang geen automatisch verblijfsrecht. Dit is een veel voorkomende misvatting die ik in Duitse Facebookgroepen telkens weer zie.

De realiteit:

• Vastgoedbezit ≠ verblijfsrecht
• Je moet voldoen aan de reguliere visum- en verblijfseisen
• Bij langdurig verblijf moet je je alsnog inschrijven
• Verhuur van je woning vereist extra vergunningen

Wat betekent dit voor jou? Plan je verblijven tactisch en blijf altijd binnen de toegestane termijnen. Anders verandert de droom van een tweede verblijf snel in een bureaucratische nachtmerrie.

Belastingen tweede verblijf Malta: Deze regels moet je kennen

Nu komen we bij de kern – de belastingen. Hier wordt kaf van koren gescheiden, want het Maltese belastingstelsel werkt heel anders dan in Duitsland of Oostenrijk. Het goede nieuws: met een slimme planning kun je legaal belasting besparen. Het slechte: fouten zijn duur.

Fiscale plicht bij een tweede verblijf op Malta: Wanneer wordt het serieus?

Malta hanteert een zogenaamd “remittance basis system” voor niet-dominiéren. Dat klinkt ingewikkeld, maar is eigenlijk briljant: je betaalt alleen belasting over inkomen dat je daadwerkelijk naar Malta overmaakt.

Je bent fiscaal verplicht op Malta als:

• Je meer dan 183 dagen per jaar op Malta verblijft
• Je officieel naar Malta verhuist
• Je inkomsten op Malta genereert (bijv. huur)

Je bent NIET belastingplichtig op Malta als:

• Je minder dan 183 dagen op Malta verblijft
• Je hoofdadres in het herkomstland blijft
• Je geen inkomen naar Malta overmaakt

Concreet voorbeeld uit mijn praktijk: Anna uit München bezit een appartement in Valletta, gebruikt het zelf drie maanden per jaar en verhuurt de rest. De huur loopt naar haar Duitse rekening. Resultaat: ze betaalt belasting in Duitsland, niet op Malta.

Gebruikmaken van het dubbelbelastingverdrag Duitsland-Malta

Het dubbelbelastingverdrag (DBV) tussen Duitsland en Malta is je beste vriend bij de fiscale planning. Het zorgt ervoor dat je niet in beide landen over hetzelfde inkomen belasting betaalt.

Belangrijk: Het DBV geldt alleen als je je officieel hebt ingeschreven. Illegaal of ongeregistreerd verblijf leidt tot problemen bij beide belastingdiensten.

De 183-dagenregel en haar valkuilen

De beroemde 183-dagenregel is minder simpel dan hij lijkt. Malta telt anders dan Duitsland, en dat kan tot nare verrassingen leiden.

Zo telt Malta:

• Aankomstdag telt als volledige dag
• Vertrekdag telt als volledige dag
• Tussenstops van meer dan 24 uur tellen als verblijfdag
• Technische stops tellen niet

Voorbeeld: je vliegt op 1 maart naar Malta en op 31 augustus terug. Dat zijn geen vijf maanden, maar 184 dagen – en daarmee ben je belastingplichtig op Malta. Au.

Mijn misstap in het eerste jaar: ik had de dagen verkeerd geteld en zat ineens twaalf dagen over de grens. De Maltese belastingdienst was “not amused” en eiste een volledige aangifte. Sindsdien houd ik in Excel alles nauwgezet bij.

Pro-tip voor je verblijfsplanning:

• Plan bewust onderbrekingen (minimaal zeven dagen aaneengesloten)
• Gebruik de kersttijd voor een Duitsland-trip
• Documenteer alle vluchten en ferry’s
• Laat elke in- en uitreis stempelen (ook binnen de EU)

Moraal: wees strategisch in je planning. 183 dagen lijken veel – tot je Maltese winters fijner vindt dan de Duitse.

Vastgoed kopen op Malta voor buitenlanders: Juridische voorwaarden

Op naar het spannendste deel: vastgoed kopen. Malta maakt scherp onderscheid tussen EU-burgers en derden, en zelfs als EU-burger mag je niet overal kopen wat je wilt.

AIP (Acquisition of Immovable Property) Permit: Wanneer heb je het nodig?

Het AIP-permit is Malta’s variant op de buitenlandse vastgoedbelasting – maar ingewikkelder. Of je het nodig hebt, hangt af van je nationaliteit en het type vastgoed.

AIP-permit vereist voor:

• Alle niet-EU-burgers (zonder uitzondering)
• EU-burgers bij vastgoed in “restricted areas”
• EU-burgers bij aankoop van meer dan één woning
• Zakelijk vastgoed boven bepaalde grootte

AIP-permit NIET vereist voor:

• EU-burgers bij hun eerste aankoop in “unrestricted areas”
• Maltese staatsburgers
• Personen met EU Langdurig-Ingezetenenstatus

De aanvraag duurt 6-12 weken en kost tussen de €1.500 en €3.000 – afhankelijk van de vastgoedwaarde. Mijn tip: Vraag het permit aan vóórdat je een huis zoekt, niet erna. Verkopers nemen je serieuzer als je toestemming al hebt.

Restricted vs unrestricted areas: De vastgoedkaart van Malta

Malta deelt zijn grondgebied in “restricted” en “unrestricted” gebieden. Die indeling stamt uit de jaren ’70 en is onderhand wat arbitrair, maar wetten zijn op Malta in beton gegoten.

Ik wilde eerst een townhouse in Valletta kopen – romantisch, historisch, authentiek. Maar als EU-burger heb je daar dus een AIP-permit nodig, zijn de renovatievoorschriften absurd streng en mag je niet eens de kleur van het raamkozijn zonder toestemming veranderen. Uiteindelijk werd het een modern appartement in Sliema – minder charme, maar ook minder bureaucratie.

Prijsregulering en minimumprijzen: Malta’s kunstmatige vastgoedmarkt

Malta voerde minimumprijzen voor buitenlanders in om “speculatie te voorkomen”. In de praktijk betekent dat: als buitenlander betaal je standaard meer dan de lokale bevolking.

Huidige minimumprijzen voor buitenlanders (peildatum 2024):

• Malta hoofd-eiland: €275.000 voor appartementen, €400.000 voor huizen
• Gozo: €220.000 voor appartementen, €300.000 voor huizen
• Worden jaarlijks aangepast (meestal omhoog)

In de praktijk: zelfs als je een opknapper in Valletta vindt voor €200.000, moet je minimaal €275.000 betalen. Het verschil pakt de staat – een soort verborgen buitenlandersbelasting.

Er zijn echter mazen: wie een Maltese partner heeft of al vijf jaar legaal op Malta woont, mag tegen lokale prijzen kopen. Sommige Duitse vrienden van mij zijn dus eerst getrouwd en toen pas gaan kopen. Niet bepaald romantisch, wel slim.

Wat betekent dit voor jou? Neem de minimumprijzen op in je begroting en accepteer dat het systeem nu eenmaal oneerlijk is. Het is zoals het is – richt je op het vinden van een goed pand.

Tweede verblijf Malta aanmelden: Stapsgewijze handleiding

Nu wordt het praktisch: hoe meld je je tweede verblijf correct aan? Ik neem je bij de hand – van je eerste instantie tot je laatste stempel. Spoiler: het duurt langer dan je denkt, en gaat zelden zoals er online wordt beloofd.

Documenten en formaliteiten: De Malta-bureaucratie-marathon

De Maltese instanties zijn dol op papier. Heel veel papier. Bovendien zien ze je graag vaker terugkomen, want bij de eerste keer ontbreekt er altijd wel iets.

Benodigde documenten voor EU-burgers:

1. EU-paspoort of ID-kaart (origineel + 2 kopieën)
2. Bewijs van verblijf: Huurcontract, koopakte of hotelbevestiging
3. Bewijs van financiële middelen: Bankafschriften laatste 3 maanden
4. Zorgverzekeringsbewijs: EHIC of particuliere verzekering
5. Werkgeversverklaring: Arbeidscontract, inschrijving als zelfstandige of pensioenbewijs
6. Pasfoto: 2 stuks, EU-formaat (35x45mm)

Extra voor niet-EU-burgers:

• Visum of verblijfsvergunning
• Gelegaliseerde geboorteakte
• Verklaring omtrent het gedrag (max. 6 maanden oud)
• Bewijs van buitenlandse zorgverzekering

Mijn tip: Laat alle documenten al voor vertrek notarieel legaliseren. Maltese instanties erkennen Duitse legalisaties vaak niet, waardoor je alles naar de ambassade moet meeslepen.

De instanties-parcours: Van A (Alien Unit) tot Z (Zoll)

Station 1: Expatriate Unit (buitenlanderspolitie)

Adres: Police Headquarters, Floriana
Openingstijden: ma-vr 8:00-12:00 (jawel, maar vier uur!)
Wachtrij: reken op 2-3 uur

Hier krijg je je Residence Certificate – een geel papiertje dat bewijst dat je legaal op Malta woont. Zonder dit document regel je op Malta vrijwel niets.

Station 2: Inland Revenue (belastingdienst)

Adres: St. Calcedonius Square, Floriana
Openingstijden: ma-vr 8:00-16:30
Wachtrij: inmiddels met online afspraak mogelijk

Hier krijg je je Maltese belastingnummer. Nodig voor alles: bankrekening, huurcontract, koopakte, telefoonabonnement.

Station 3: Identity Malta (voorheen LESA)

Adres: Diverse locaties
Openingstijden: verschillend per locatie
Wachtrij: online afspraak mogelijk en aan te raden

Hier krijg je je ID-kaart – Malta’s tegenhanger van de Duitse identiteitskaart. Daarmee kun je eindelijk een bankrekening openen en contracten afsluiten.

Ik herinner me mijn eerste bezoek aan de Expatriate Unit. Om 7:30 uur was ik er – ruim op tijd voor opening. Niet dus. Er stonden al 40 mensen vóór mij. Les geleerd: kom vroeg, maar reken sowieso op wachttijd.

Bankrekening en nutsvoorzieningen: Het kip-ei-probleem

Dit is het klassieke Malta-paradox: voor een bankrekening heb je een adres nodig. Voor een huurcontract heb je een bankrekening nodig. Voor stroom heb je weer een bankrekening nodig. En voor die rekening heb je een bewijs van vaste betalingen nodig. Welkom op Malta!

De oplossing in vier stappen:

1. Tijdelijk adres regelen: Hotel, Airbnb of vrienden
2. Basisbankrekening openen: Met tijdelijk adres en EU-ID
3. Permanente woonruimte zoeken: Met bewijs van bankrekening
4. Adres wijzigen bij de bank: Met nieuwe huurakte

Aanbevolen banken voor buitenlanders:

• Bank of Valletta: Traditioneel, accepteert EU-burgers redelijk soepel
• HSBC Malta: Internationaal, Engelstalig, maar hogere minimumbalansen
• APS Bank: Lokaal, voordelig, soms lastig voor buitenlanders

Pro-tip: Open je rekening persoonlijk, niet online. Maltese banken zijn ouderwets en houden van face-to-face-gesprekken. Kleed je smart-casual en neem geduld mee. Een afspraak bij de bankmanager duurt gerust twee uur.

Wat betekent dat voor jou? Reken op minimaal 2-3 weken voor de hele inschrijving. En ja: je moet iedere instantie meermaals bezoeken. Dat is normaal – het Maltees tempo is er eentje van eilandrust.

Kosten tweede verblijf Malta: Realistisch budgetteren

Nu het pijnpunt dat iedereen onderschat: de kosten. Malta lijkt klein en goedkoop, maar schijn bedriegt. Ik reken je voor wat een tweede verblijf écht kost – van de voor de hand liggende tot de verborgen posten die je budget kunnen slopen.

Nebenkosten bij aankoop en jaarlijkse kosten in detail

Bij een pand van €400.000 komt er al snel €50.000-80.000 aan bijkomende kosten bij. Dat vergeten velen in hun begroting.

Jaarlijkse lopende kosten:

• VvE-bijdrage: €1.200-3.600 (afhankelijk van gebouw en voorzieningen)
• Vastgoedbelasting: €200-800 (afhankelijk van waarde)
• Gas/licht/water: €800-1.500 (bij deeltijdgebruik)
• Internet/TV: €300-600
• Onderhoud/reparatie: €1.000-3.000 (erg variabel)

Houd dus rekening met circa €4.000-8.000 vaste kosten per jaar voor een doorsnee tweede verblijf. Bij luxe vastgoed met zwembad, conciërge of zeezicht loopt het flink op.

Verborgen kosten die niemand noemt

De venijnigste kosten komen vaak pas na de koop. Hier mijn lijst met “verrassingen” die ikzelf of mijn vrienden zijn tegengekomen:

Bureaucratiekosten:

• Legalisation en apostilles: €300-800 per jaar
• Vertalingen: €50-150 per document
• Advies voor kleine zaken: €150-300 per consult
• Legeskosten: €20-100 per stempel

Vastgoedeigenaardigheden:

• Geen lift: Renovatie op de vierde verdieping is 50% duurder
• Oude elektra: Volledige renovatie €8.000-15.000
• Vochtproblemen: Jaarlijkse schimmelbestrijding €500-1.000
• Airco: Installatie €2.000-5.000, stroom €100-200/maand

De Malta-belastingfuiken:

• Eco-contribution: €5.000 voor niet-EU-burgers (éénmalig)
• Vastgoedbelasting: Progressief tot 0,8% van de waarde
• Meerwaardebelasting: Tot 35% bij verkoop vóór 2030
• Huurinkomstenbelasting: 15% op inkomsten

Mijn pijnlijkste verborgen kostenpost: de airconditioning. In mijn appartement zaten twee verouderde splitsystemen die meer stroom vraten dan een rijtjeshuis. Vervangen: €4.500. Maar nu is de stroomrekening gezakt van €180 naar €80 per maand.

Fiscaal advies – wanneer wel, wanneer niet?

Een goede fiscalist kan je duizenden euro’s besparen – maar soms is het onnodig. Mijn keuzehulp:

Fiscalist ZEKER nodig bij:

• Inkomen boven €75.000 per jaar
• Complexe internationale inkomsten
• Verwachte verblijven >183 dagen
• Verhuuropties
• Eigen bedrijf of zelfstandigheid

Fiscalist veelal OVERBODIG bij:

• Vakantiewoning (minder dan 90 dagen/jaar)
• Enkel loondienst
• Duidelijke fiscale residentie
• Pand alleen voor eigen gebruik

Kosten fiscaal advies Malta:

• Eerste advies: €200-500
• Jaarlijkse aangifte: €800-2.500
• Complexe planning: €2.000-10.000
• Lopende begeleiding: €300-800/maand

Mijn tip: investeer ten minste één keer in degelijk fiscaal advies, ook als je denkt dat je het niet nodig hebt. Alleen de kennis van de valkuilen en mogelijkheden is het geld waard. Daarna kun je evalueren of je blijvend hulp inschakelt.

Moraal: wees realistisch en reserveer een buffer van 20-30% voor onvoorziene uitgaven. Malta is duurder dan het lijkt, maar met goede voorbereiding blijft het haalbaar.

Typische valkuilen bij een tweede verblijf op Malta

Na twee jaar Malta en talloze gesprekken met andere expats heb ik een neus gekregen voor de klassieke misstappen. Deze valstrikken liggen op de loer voor iedereen – sommige zijn duurleergeld. De grootste valkuilen op een rij – en hoe je ze ontwijkt.

Fouten met timing bij inschrijving: Wanneer wordt het nijpend?

Timing bij inschrijving is op Malta belangrijker dan elders. Te vroeg of te laat registreren heeft juridische en fiscale gevolgen.

Klassieke fout #1: Te laat inschrijven

Veel mensen denken: “Eerst koop ik het appartement, dan schrijf ik me in.” Fout. Inschrijving moet parallel aan het kooptraject, niet ná afloop.

Gevolgen:

• Boetes van €500-2.000 door te late inschrijving
• Problemen bij het openen van een bankrekening
• Vertragingen bij contracten
• Fiscale navraag over niet-geregistreerde periodes

Klassieke fout #2: De verkeerde verblijfscategorie kiezen

Malta heeft meerdere verblijfsstatussen en een foutieve keuze kan duur uitpakken:

Zo ken ik een Duitse die zich als “resident” inschreef terwijl ze maar vier maanden per jaar op Malta was. Resultaat: volledige Maltese belastingaangifte én naheffing.

Ondergeschatte bureaucratie: De Malta-realiteit

Malta is weliswaar EU-land, maar de bureaucratie is nog altijd erg Italiaans-Brits: veel papier, weinig digitaal, alles duurt langer dan beloofd.

Reële tijdlijnen voor belangrijke stappen:

• Residence Certificate: 2-4 weken (niet de beloofde “enkele dagen”)
• ID-kaart: 6-10 weken (ook al staat er online “4-6 weken”)
• Bankrekening: 2-6 weken (afhankelijk van je nationaliteit)
• AIP-permit: 8-16 weken (officieel “6-8 weken”)
• Belastingnummer: 1-3 weken (meestal het snelst)

De grootste bureaucratie-valkuilen:

• Documenten verlopen: veel bewijzen maar 3-6 maanden geldig
• Instellingen sluiten vroeg: Expatriate Unit maar tot 12:00 uur open
• Feestdagen niet gecommuniceerd: Malta kent 14 officiële feestdagen
• Online systemen vaak offline: Altijd een plan B achter de hand houden

Mijn zwaarste bureaucratische dag: ik stond om 7:00 uur bij de Expatriate Unit, wachtte drie uur, maar mijn bankafschrift was één dag te oud. Volgende dag was het St. Paul’s Shipwreck (feestdag die ik niet kende) – kantoor gesloten.

Juridische risico’s bij verhuur: Wat Duitse eigenaren over het hoofd zien

Veel mensen kopen een woning op Malta met de bedoeling om die te verhuren als ze er niet zijn. Goed idee, maar juridisch lastiger dan gedacht.

Verhuuropties en bijbehorende regels:

• Lange termijn (12+ maanden): Relatief eenvoudig, maar huurbescherming is sterk
• Korte termijn (1-11 maanden): Complex, speciale vergunning vereist
• Airbnb/vakantieverhuur: Alleen legaal met STR-licentie
• Gemeubileerde verhuur: Extra eisen en belasting

De STR (Short-Term Rental) licentie:

Zonder deze licentie is vakantieverhuur illegaal – met boetes tot €50.000. De licentie kost €500-1.500 en de eisen zijn streng:

• Minimumafstand tot scholen en kerken
• Maximaal aantal gasten (meestal 4-6 personen)
• Geluidsbeperkingen (vooral in Valletta)
• Brandbeveiliging en nooduitgangen
• Verplichte registratie van alle gasten bij de politie

Fiscale valkuilen bij verhuur:

• Huurinkomstenbelasting: 15% op alle inkomsten
• BTW-plicht: Vanaf €35.000 omzet per jaar
• Sociale zekerheid: Bij commerciële verhuur
• Meerwaardebelasting: Verkoop wordt duurder door verhuurhistorie

Een Duitse kennis verhuurde zijn Sliema-appartement twee jaar via Airbnb zonder STR-licentie. Opbrengst: ca. €15.000. Boete: €25.000 plus belastingnaheffing. Zijn les: Compliance is duur, maar non-compliance is nog veel duurder.

Mijn advies voor verhuurders:

1. Check VÓÓR aankoop of verhuur in het gebouw is toegestaan
2. Reken alle licentie- en belastingkosten door
3. Reserveer 2-3 maanden voor de licentieprocedure
4. Neem een lokale property manager (kost 15-25%, bespaart veel stress)

Moraal van het verhaal: Malta vergeeft onwetendheid niet, zeker niet over belastingen en verhuur. Informeer je grondig voordat je knopen doorhakt, en bespaar niet op professioneel advies. Eén dure fout kost meer dan tien adviesuren.

Veelgestelde vragen

Kan ik als EU-burger zomaar een woning kopen in Malta?

Ja, maar met beperkingen. Als EU-burger kun je in “unrestricted areas” vrij kopen, maar in “restricted areas” (zoals Valletta, Gozo) heb je een AIP-permit nodig. Verder gelden er minimumprijzen: €275.000 voor appartementen, €400.000 voor huizen op het hoofdeiland.

Wanneer ben ik in Malta belastingplichtig?

Je bent belastingplichtig op Malta als je meer dan 183 dagen per jaar op het eiland verblijft, of je levenscentrum hierheen verlegt. Daarbij tellen ook aankomst- en vertrekdagen als volledige dagen. Bij correcte planning kun je als non-domiciled alleen belasting betalen over inkomen dat je daadwerkelijk naar Malta overmaakt.

Heb ik als Duitser een verblijfsvergunning nodig voor Malta?

Nee, als EU-burger heb je geen verblijfsvergunning nodig. Voor verblijven langer dan 90 dagen moet je je echter registreren bij de Expatriate Unit en ontvang je een Residence Certificate. Deze inschrijving is verplicht en gratis.

Mag ik mijn Malta-woning via Airbnb verhuren?

Alleen met een STR (Short-Term Rental) licentie, die €500-1.500 kost en strenge voorwaarden kent. Zonder licentie kun je een boete tot €50.000 riskeren. Daarnaast betaal je 15% inkomstenbelasting op de huur en ben je vanaf €35.000 omzet BTW-plichtig.

Hoelang duurt het volledige registratieproces op Malta?

Reken op minstens 6-10 weken voor alle formaliteiten. Het Residence Certificate duurt 2-4 weken, de ID-kaart 6-10 weken en een bankrekening 2-6 weken. Malta werkt in eilandtempo en vaak ontbreken er bij het eerste bezoek nog documenten.

Wat kost een tweede verblijf op Malta echt?

Buiten het aankoopbedrag komen er 6-12% extra kosten bij (overdrachtsbelasting, notaris, advocaat). Jaarlijkse vaste lasten: €4.000-8.000 voor VvE, verzekeringen, nutsvoorzieningen en onderhoud. Reken ook op een reserve voor onverwachte kosten zoals renovatie of administratiekosten.

Kan ik mijn Duitse zorgverzekering op Malta gebruiken?

Met de Europese zorgverzekeringskaart (EHIC) heb je recht op spoedzorg. Voor langer verblijf of als resident moet je een particuliere internationale zorgverzekering afsluiten of je inschrijven bij het Maltese systeem.

Welke banken zijn het beste voor Duitsers op Malta?

Bank of Valletta is traditioneel het meest Duits-vriendelijk, HSBC Malta is internationaal en Engelstalig (maar duurder), APS Bank is voordelig maar soms lastig voor buitenlanders. Voor een rekeningopening heb je een Residence Certificate, belastingnummer en bewijs van regelmatig inkomen nodig.

Is een fiscalist aan te raden voor Malta?

Bij een inkomen boven €75.000, geplande verblijven langer dan 183 dagen, of verhuurplannen zeker wel. Een eerste consult kost €200-500 en bespaart je snel duizenden euro’s. Voor puur vakantiegebruik onder 90 dagen meestal overbodig.

Wat gebeurt er bij een Brexit-achtig scenario?

Malta is sinds 2004 EU-lid en sinds 2008 in de eurozone. Uittreding is uiterst onwaarschijnlijk, aangezien de economie sterk leunt op EU-voordelen. Bestaande eigendomsrechten zouden in een hypothetisch geval ook via bilaterale akkoorden beschermd blijven, zoals gebruikelijk bij andere EU-uittredingen.